30 Haziran 2013 Pazar

Menkıbe

Komünist örgüt, hasbelkader devrimci fikirlerle bir biçimde tanışmış, mevcut solda kendisini istemeye istemeye konumlandıran veya konumlandıramayan, devrimci anlatılarla beslenmiş olup da ekmek derdine düşmüş, hem soldan bıkmış hem de günlük hayatın iğrençliği ve anlamsızlığı altında ezilen insanlardan oluşur. Bunlar, artık hayattan nefret ederek ama bir çare de bulamayarak kafadar dostlarında şifa bulan insanlardır. Günümüz komünist örgütü on ila on beş insanı aşmayan bir kafadar arkadaş çevresidir. Birbirlerini en rezil hallerde görmüş, defalarca birbirlerine küsmüş, imalı ve dolaylı konuşmayı bırakmış ve bu anlamsızlığı paylaşmış insanlardır. Hiçbiri kahraman veya mükemmel değildir ama dost meclisinden dolayı bir biçimde birbirlerini eğip büker, meseleleri yoluna sokar, çoğu zaman her şeyi berbat ederler; artık birbirlerine ego taslayamayacak bir noktaya gelmişlerdir; anlamsızlık karşılıklı suçlamalardan çıkmış ortak bir şey olmuştur. Hiçbiri “toplum meseleleri” ile profesyonel bir ilişki içerisinde olmasa da gerçekten içinde yaşadıkları toplumdan huzursuzlardır, artık gündelik şiddeti kanıksamış ama bundan da memnun değillerdir. Anlam sorusu bakidir. Onlar için bunlarla uğraşmak bir meslek değil, bir profesyonellik meselesi değil bir çağrılma bir Berufung olmuştur. Akademisyen, STK çalışanı veya sol bir kurumun çalışanı değillerdir, artık öğrenciliğin altından çok sular geçmiştir. Günlük hayatın tüm sorumluluğu sırtlarına çökmüş onun altında mızmızlanırlar, iç savaşın gerekliliklerini ve o günlük sinsi hayat politikasını, herkesin herkese karşı savaşını pek kaldıramamışlardır. Birlikte ev kurup gettolaşamayacak denli ekmek derdine düşüp bu hayatın saçma sapan hallerinin içindedirler. Her gün hep solcu ve sol cenahın çeperiyle değil her tür insanla içli dışlı olmak zorundadırlar. Bir köylü köyde kalamayıp nasıl korkusundan dağa kaçarak eşkıya olursa, dostluk da onlar için öyle bir kaçıştır, ancak asla tam bir kaçış olamamaktadır. Hepsi nefret ede ede emekçidir, hepsi kapitalist iş ve işsizlik döngüsünün içindedir. Sorumluluk üstlenmek nedir bilirler ama bunu pek de sevmezler. Devrim, komünizm ile kurdukları ilişki bir hobi değildir, bir amatörlüktür. Günümüz komünist örgütü, kapitalist anlamsızlığın içinde yeşeren, bambaşkaya özlemdir. Bu yüzden dost meclisidir. 
***
Tüm bu söylenenler bir denemedir, bir tartışma zeminidir. Zaten bu örgüt de bir tartışma düzlemidir. Tüm bunlar söylendi, hani belki yapmak isteyen çıkar diye yoksa yapanlar var mı acaba?
Sırdır.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder